*ಲೇಖನ*
*ಕವಿತೆ ನನ್ನ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ*
ಕವಿಯೊಬ್ಬನ ಮನಸ್ಸಿನ ಭಾವನೆಗಳ ಕನ್ನಡಿಯೇ ಕವಿತೆ .ತನ್ನ ಮನದ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಪದಗಳಲಿ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಸಿ ಸಹೃದಯನ ಓದಿಗೆ ನೀಡಿ ಓದಗರು ಅದನ್ನು ಆಸ್ವಾದಿಸಿ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಸೂಚಿಸಿದರೆ ಅದೇ ಕವಿಗೆ ನೊಬೆಲ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿ.
ಕವಿತೆಯ ಇತಿಹಾಸ ನೋಡಿದರೆ ನಮ್ಮ ಬಹುತೇಕ ಪೂರ್ವಜರು ಕವಿತೆಗಳ ಬರೆವ ಕವಿಗಳೆ ಆಗಿದ್ದರು ಯಾಕಂದರೆ ನಮ್ಮ ಜಾನಪದರು ಅನಕ್ಷರಸ್ಥರಾದರೂ ಯಾವ ಕವಿಗಳಿಗೆ ಕಮ್ಮಿಯಿಲ್ಲದಂತೆ ತಮ್ಮ ಜನಪದ ಕವನಗಳ ಮೂಲಕ ಗಮನ ಸೆಳೆದು ಇಂದಿಗೂ ಅವರ ಪ್ರತಿಭೆಯನ್ನು ಬೆರಗುಗಣ್ಣಿನಿಂದ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ.
ಕವಿ ಕವಿತೆ ಬರೆಯಲು ವಿಷಯ ಇದೇ ಅಗಬೆಕೆಂದೇನೂ ಇಲ್ಲ ಮಗುವಿನ ನಗು, ಸೂರ್ಯಕಾಂತಿ, ಚಂದ್ರ, ಪರಿಸರ, ಮಡದಿ,ಮಕ್ಕಳು, ಸಮಾಜ, ಶ್ರೀಮಂತ, ಬಡವ,ಜೀವರಾಶಿ, ನದಿ,ಸಮುದ್ರ,ಒಂದೇ ಎರಡೇ
ಸೂರ್ಯನ ಕೆಳಗಿರುವ ಎಲ್ಲಾ ವಸ್ತುಗಳು , ಅಂತರಿಕ್ಷ ದ ಎಲ್ಲಾ ಕಾಯಗಳು ಮತ್ತು ಪಾತಾಳವೂ ಸೇರಿ ಕೆಲವು ಕಲ್ಪನೆ ವಸ್ತುಗಳೂ ಆದೀತು .
ನನ್ನ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಕವಿತೆ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಈ ಕಾರ್ಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಒಂದು ಕವಿ ತಾನು ಸೃಷ್ಟಿ ಮಾಡಿದ ಕವಿತೆ ನೋಡಿ ಮೊದಲು ಕವಿ ಆನಂದಿಸಿ ನಂತರ ಓದುಗನ ಓದಿಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿ ಕಾಯುವನು ಅದು ವಿಮರ್ಶೆ ರೂಪದಲ್ಲಿಯೂ ಇರಬಹುದು.
ಇನ್ನು ಕವಿತೆ ಓದಿದ ಸಹೃದಯ ಎರಡು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕವಿತೆಯ ಪ್ರಯೋಜನ ಪಡೆಯಬಹುದು ,ವಿರಾಮಕಾಲದ ಸದುಪಯೋಗ, ಮತ್ತು ಕವಿತೆಯ ಆಶಯದೊಂದಿಗೆ ರಸಸ್ವಾದ ಅನುಭವಿಸಬಹುದು. ಕೆಲವು ಸಮಾಜದ ಓರೆ ಕೋರೆ ತಿದ್ದುವಂತಹ ಕವನಗಳನ್ನು ಓದಿ ಮನಪರಿವರ್ತನೆ ಆಗಿರುವ ಜನರೂ ಇದ್ದಾರೆ ಆ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಕವಿತೆ ಸಮಾಜಮುಖಿ, ಇಂತಹ ಕವಿತೆಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಬರಲಿ ಎಂಬುದು ನನ್ನ ಆಶಯ .ಹಾಗಂತ ನಾನು ಪರಿಸರ, ರೊಮ್ಯಾಂಟಿಕ್ ಕವನಗಳ ವಿರೋಧಿ ಅಲ್ಲ .ಅವುಗಳ ಓದುಗರು ಯಾವಾಗಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಎಂಬುದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಗೊತ್ತಿರುವ ಸಂಗತಿ .
ಒಟ್ಟಾರೆ ಹೇಳುವುದಾದರೆ ಕವಿತೆಗಳು ಕವಿಗಳ ಹೃದಯದಿಂದ ಕವಿಮನಗಳಿಗೆ ತಲುಪಿಸುವ ಸಂದೇಶಗಳು ಎಂದರೆ ತಪ್ಪಾಗಲಾರದು. ಕವಿತೆಗಳೆಂದರೆ ಕೇವಲ ಪ್ರಾಸ,ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಪಾಲಿಸಿದರೆ ಸಾಲದು ಅದರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಭಾವ ಮುಖ್ಯ, ಪರಿಸರ ಮುಖಿ ಸಮಾಜಮುಖಿ ಕವಿತೆಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಬರಲಿ ಜೊತೆಗೆ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಬೆಳೆಯಲಿ ಎಂಬುದೇ ನನ್ನ ಆಶಯ .
*ಸಿ ಜಿ ವೆಂಕಟೇಶ್ವರ*
*ಗೌರಿಬಿದನೂರು*
