ಕಾಲ್ತೆಗೆದು ಹೊರಟನಲ್ಲ ನಲ್ಲ
ಕಾಲ್ಗೆಜ್ಜೆಯ ದ್ವನಿಗೆ ಓಗೊಡಲಿಲ್ಲ
ಪರಿಪರಿಯ ಮನವಿಗೆ ಸ್ಪಂದಿಸಲಿಲ್ಲ
ನನಗಿನ್ನಾರೂ ಈಗ ಗತಿಯಿಲ್ಲ
ಉದಯಿಸಿದ ಪ್ರೀತಿ ಅಸ್ತಂಗತವಾಯಿತೇ
ನಾ ಕಂಡ ಸಾಗರದಷ್ಟು ಕನಸು ಕಮರಿತೇ
ಇನಿಯನ ಸನಿಹ ಬರೀ ಕನಸಾಯಿತೇ
ಕುಳಿತ ನೆಲ ಕಂಪಿಸುವಂತಾಯಿತೇ
ತೊರೆದು ಹೋಗದಿರು ಗೆಳೆಯ
ಬರಿದು ಮಾಡದಿರು ಒಲವ
ದಡವ ಸೇರಿಸು ಬಿಡದೆ ಇಲ್ಲೆ
ನನ್ನ ಮರೆತು ಹೇಗೆ ನೀನಿರಬಲ್ಲೆ?
*ಸಿ.ಜಿ.ವೆಂಕಟೇಶ್ವರ*
*ಗೌರಿಬಿದನೂರು*
No comments:
Post a Comment